Η Ελλάδα βρισκόταν μέχρι πρόσφατα σε τροχιά επίτευξης των στόχων μείωσης εκπομπών CO₂ κατά 55% έως το 2030, χάρη στην απολιγνιτοποίηση και την ταχεία διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Ωστόσο, όπως τονίζει ο Νίκος Μάντζαρης, αναλυτής ενεργειακής πολιτικής και συνιδρυτής του Green Tank, οι εκπομπές ηλεκτροπαραγωγής το 2025 αναμένεται να φτάσουν τους 15 εκατ. τόνους, αντί των 10,2 εκατ. τόνων που προβλέπει ο Εθνικός Σχεδιασμός Ενέργειας και Κλίματος (ΕΣΕΚ).
Σε αποκλειστική συνέντευξή του στο mononews.gr στην Κατερίνα Πρωτονοταρίου, ο Νίκος Μάντζαρης επισημαίνει ότι η Ευρώπη σήμερα πλοηγείται με διπλή πυξίδα: ενώ συνεχίζει να στοχεύει στην απανθρακοποίηση και την ενεργειακή μετάβαση, ταυτόχρονα ανοίγονται παράθυρα επιστροφής στα ορυκτά καύσιμα, γεγονός που υπονομεύει τους κλιματικούς στόχους και ενέχει σημαντικούς κινδύνους για την οικονομία και την ενεργειακή ασφάλεια.
Εξηγεί ότι οι καθυστερήσεις στην υλοποίηση των στόχων μπορεί να κοστίσουν πολύτιμο χρόνο και πόρους, ενώ η Ελλάδα ήδη απέχει από την επιθυμητή πορεία. Ο τομέας ηλεκτροπαραγωγής θεωρείται ο πιο ώριμος για γρήγορη απανθρακοποίηση, και η απώλεια του στόχου σε αυτόν τον τομέα θα επηρεάσει αρνητικά την επίτευξη του συνολικού στόχου του ΕΣΕΚ για το 2030.
Παράλληλα, η συνέντευξη αναδεικνύει την επιρροή εξωτερικών παραγόντων, όπως η συμφωνία ΗΠΑ-ΕΕ για εισαγωγές ορυκτών καυσίμων, που έρχεται σε αντίθεση με τις βασικές Οδηγίες και Κανονισμούς του πακέτου “Fit for 55” και περιορίζει την αποτελεσματικότητα του Συστήματος Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών (ΣΕΔΕ).
Ο Νίκος Μάντζαρης επισημαίνει ότι η ενεργειακή μετάβαση, αν και απαιτεί σημαντικούς πόρους, προσφέρει πολλαπλά οφέλη: χαμηλότερες τιμές ενέργειας, ενίσχυση των ΑΠΕ, υποστήριξη νοικοκυριών και επιχειρήσεων, καθώς και προστασία της ευρωπαϊκής βιομηχανίας από τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης. Το πραγματικό ερώτημα, τονίζει, δεν είναι πόσο κοστίζει η μετάβαση, αλλά πόσο θα μας κόστιζε η απουσία της.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Νίκου Μάντζαρη στο mononews.gr εδώ.
