Για το πολιτικό «ρόλερ κόστερ» που πέρασε ο Νόμος για την Αποκατάσταση της Φύσης μέχρι και την τελική υιοθέτησή του από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μερικές μέρες μετά τις Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024, όπως επίσης και για τις βασικές του προβλέψεις, μίλησε η Ιόλη Χριστοπούλου στον ιστότοπο Popaganda και τη δημοσιογράφο Λουίζα Σολομών-Πάντα.
Εν είδει άτυπου χρονικού, ο Νόμος για την Αποκατάσταση της Φύσης πέρασε από τέσσερα στάδια:
- Ο αρχικός ενθουσιασμός, με την υιοθέτηση της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα το 2020 και, μετέπειτα τον Ιούνιο του 2022, την πρόταση για την αποκατάσταση του 20% της ξηράς και της θάλασσας έως το 2030.
- Η φάση της αμφισβήτησης, ειδικά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με τις αντιδράσεις κυρίως από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα που κινδύνεψαν να οδηγήσουν σε αίτημα απόσυρσης του κανονισμού, και τελικά την υιοθέτηση τροπολογιών που αποδυνάμωσαν το αρχικό κείμενο.
- Η στροφή της τελευταίας στιγμής από την Ουγγαρία, η οποία έκανε πίσω λίγο πριν την έγκριση της τελικής συμφωνίας από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
- Η εξίσου απροσδόκητη αλλαγή στάσης της Αυστρίας από «παρών» σε «ναι», η οποία οδήγησε τελικά στην υιοθέτηση του νόμου στις 17 Ιουνίου 2024.
Η πρωτοτυπία του Νόμου για την Αποκατάσταση της Φύσης έγκειται στο γεγονός ότι πρόκειται για το πρώτο παγκοσμίως νομοθέτημα που θέτει νομικά δεσμευτικούς στόχους όχι απλά για τη διατήρηση της φύσης, αλλά για την επαναφορά εκτάσεων γης και θάλασσας που έχουν υποβαθμιστεί. Πέρα από τις προστατευόμενες περιοχές, οι προβλέψεις αφορούν διαφορετικά οικοσυστήματα (δασικά, αγροτικά, αστικά κτλ.)
«Είναι κάτι παραπάνω από μία επιτυχία για την ευρωπαϊκή πολιτική για τη φύση. Η υιοθέτηση του νέου νόμου φανερώνει την προσήλωση της ΕΕ στον πράσινο μετασχηματισμό της οικονομίας και της κοινωνίας, αλλά και στον διεθνή ηγετικό της ρόλο όσον αφορά τη μετάβαση σε ένα βιώσιμο μέλλον», σχολίασε η Ιόλη Χριστοπούλου.
Καταληκτικά, απαριθμώντας μερικές από τις βασικές του προβλέψεις, η ίδια εξήγησε πώς ο νόμος αυτός καθιστά σύμμαχο την ίδια τη φύση στον μετριασμό της κλιματικής κρίσης και την προσαρμογή στις επιπτώσεις της.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η αποκατάσταση των θαλάσσιων λιβαδιών Ποσειδωνίας, η οποία είναι βασικός στόχος του έργου Artemis στο οποίο συμμετέχει ως εταίρος το Green Tank.
«Αν αποκατασταθούν τα θαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας, τότε αυξάνεται η δυνατότητα απορρόφησης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα, ενώ ενισχύεται η βιοποικιλότητα καθώς δημιουργούνται νέοι τόποι αναπαραγωγής ψαριών και άλλων θαλάσσιων οργανισμών, και ισχυροποιείται η αντιδιαβρωτική προστασία των ακτών», εξήγησε η Ιόλη Χριστοπούλου.
Μπορείτε να διαβάσετε το δημοσίευμα του Popaganda εδώ.
