Δηλώσεις του Νίκου Μάντζαρη στο pv magazine και τον αρθρογράφο Ηλία Tσάγκα σχετικά με το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης και την αντίστοιχη κατανομή των ευρωπαϊκών πόρων.
Λίγες μέρες πριν ψηφιστεί ο σχετικός Κανονισμός από το Ευρωκοινοβούλιο το άρθρο ανιχνεύει εάν το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης μπορεί να παραμείνει αποτελεσματικό παρόλη τη σημαντική περικοπή που δέχθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (από €40δις που πρότεινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε μόλις €17,5 δις).
Ο Νίκος Μαντζαρης σχολιάζει ότι οι χώρες ουραγοί στην ενεργειακή μετάβαση, όπως για παράδειγμα η Πολωνία, συνεχίζουν να ευνοούνται από τον Μηχανισμό Δίκαιης Μετάβασης, εις βάρος άλλων χωρών, όπως η Ελλάδα και η Ουγγαρία, που έχουν ήδη σημειώσει σημαντική πρόοδο στη στήριξη του ενεργειακού τους μίγματος στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Σημειώνει ότι τα κριτήρια κατανομής των πόρων που προτείνονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι άδικα και δε λαμβάνουν υπόψη τους σημαντικές παραμέτρους. Ειδικότερα, η ταχύτητα απολιγνιτοποίησης δεν συνυπολογίζεται ούτε και η εξάρτηση των τοπικών οικονομιών από τη λιγνιτική δραστηριότητα. Συνεπώς τα κράτη μέλη που ακόμα δεν έχουν δεσμευτεί στην απεξάρτηση από τον λιγνίτη, όπως η Ρουμανία, η Τσεχία ή η Βουλγαρία, ή ακόμη δεν έχουν καν αποδεχτεί την ανάγκη κλιματικής ουδετερότητας, όπως η Πολωνία, λαμβάνουν πολύ μεγάλες ενισχύσεις αφήνοντας πίσω χώρες, όπως η Ελλάδα, Σλοβακία, Πορτογαλία ή η Ουγγαρία, που έχουν μακράν πιο φιλόδοξες δεσμεύσεις όσον αφορά το πιο βρώμικο καύσιμο στον πλανήτη, με απόλυτα ανεπαρκείς πόρους για τη μετάβαση.
Το άρθρο με τίτλο “Παραμένει αποτελεσματικό ένα αποδυναμωμένο Ευρωπαϊκό Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης;” δημοσιεύτηκε (στα αγγλικά) στις 07.09.2020.
Will a watered down EU Just Transition Fund still be effective?
