Στο Διεθνές Συνέδριο “Κλιματική Αλλαγή: το Μέλλον του Αγροδιατροφικού Τομέα” που διοργάνωσε ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός “Νέα Γεωργία Νέα Γενιά” συμμετείχε στις 9 Νοεμβρίου 2021 ο Νίκος Μάντζαρης.
Το συγκεκριμένο πάνελ της πρώτης ημέρας του συνεδρίου, το οποίο συντόνισε ο δημοσιογράφος Γιώργος Μακρής, είχε τίτλο «Αναδεικνύουμε την agenda της κλιματικής αλλαγής σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο».
Στο πάνελ συμμετείχαν επίσης, ο Πρόδρομος Ζάνης, Καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Lead Author, Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC), ο Κωνσταντίνος Αραβώσης, Γενικός Γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ο Κωνσταντίνος Μπαγινέτας, Γενικός Γραμματέας Αγροτικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ο Τάσος Χανιώτης, Διευθυντής στη Γενική Διεύθυνση Γεωργίας & Ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Φοίβη Κουντούρη, Καθηγήτρια στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Πρόεδρος Ευρωπαϊκής Επιστημονικής Ένωσης Οικονομολόγων Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων.
Ο Νίκος Μάντζαρης αναφέρθηκε στις εξελίξεις της διεθνούς κλιματικής πολιτικής, αλλά και τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνουν τα κράτη με αφορμή την παγκόσμια διάσκεψη για το κλίμα COP26 που πραγματοποιείται αυτό το διάστημα. Ενδεικτικά, ανάμεσα σε αυτές που θα επηρεάσουν ιδιαίτερα και τον τομέα της γεωργίας και της κτηνοτροφίας, όπως και το ορυκτό αέριο στον ενεργειακό τομέα είναι η συμφωνία για μείωση των εκπομπών του μεθανίου, του δεύτερου σε συγκέντρωση αερίου του θερμοκηπίου.
Επίσης, αναφερόμενος στις κλιματικές επιδόσεις της Ελλάδας σχολίασε ότι ενώ η χώρα επεδείκνυε κλιματική αδιαφορία, αυξάνοντας τις καθαρές εκπομπές όλων των αερίων του θερμοκηπίου της μέχρι το 2007, τα τελευταία χρόνια έχει φερθεί με περισσότερη κλιματική υπευθυνότητα, επιτυγχάνοντας το 2019 μείωσή τους κατά σχεδόν 19%, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, παραμένοντας, παρ’ όλα αυτά, αρκετά πίσω από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι καλύτερες κλιματικές επιδόσεις της Ελλάδας σε μεγάλο βαθμό οφείλονται στη μείωση της λιγνιτικής παραγωγής, η οποία ευθυνόταν περίπου για το 1/3 των εκπομπών της.
Παρά τη βελτίωση αυτή, ωστόσο, η Ελλάδα έχει πολύ δρόμο ακόμα για να επιτύχει τις δεσμεύσεις που θα περιέχονται στον υπό διαμόρφωση εθνικό κλιματικό νόμο, με κυριότερη τη μείωση των καθαρών εκπομπών της χώρας το 2030 κατά 55% σε σύγκριση με το 1990. Προς αυτήν την κατεύθυνση αναμένεται να συμβάλλουν οι τομεακοί προϋπολογισμοί άνθρακα που θα προβλέπονται στον κλιματικό νόμο, και οι οποίοι θα αφορούν και τον τομέα της γεωργίας. Όμως, τα μέτρα μετριασμού των εκπομπών από μόνα τους δεν θα επαρκέσουν για την επίτευξη των στόχων. Απαραίτητη είναι η διατομεακή και διακομματική συνεργασία, η εξασφάλιση επαρκούς και σταθερής χρηματοδότησης, καθώς και η ενεργός συμμετοχή της κοινωνίας. Η τελευταία μπορεί, παραδείγματος χάριν, να εξασφαλιστεί μέσα από την περαιτέρω ανάπτυξη του θεσμού των ενεργειακών κοινοτήτων, με τους πολίτες να παράγουν με καθαρό τρόπο το ρεύμα που καταναλώνουν, αυξάνοντας την ενεργειακή δημοκρατία και θωρακίζοντάς τους απέναντι σε αστάθειες της αγοράς και αυξήσεις τιμών, όπως αυτές της τρέχουσας περιόδου.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε την παρέμβαση του Νίκου Μάντζαρη εδώ:
Και ολόκληρη την πρώτη ημέρα του Συνεδρίου εδώ.
