Ενόψει των τριμερών διαπραγματεύσεων για την αναθεώρηση του Συστήματος Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών, ο Τάσος Χατζηελευθερίου, Αναλυτής Ενεργειακής Πολιτικής στο Green Tank αναλύει τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με βάση το μοντέλο που αναπτύχθηκε από την CLIMACT και καταλήγει σε προτάσεις για τις προτεραιότητες της Ελλάδας.
Η ανάλυση δημοσιεύτηκε επίσης στο energypress.gr με τίτλο “Τριμερείς διαπραγματεύσεις για το ΣΕΔΕ: Προτάσεις για τις προτεραιότητες της Ελλάδας” στις 06 Οκτωβρίου 2022.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ανάλυσης με τα σχετικά διαγράμματα:
Τριμερείς διαπραγματεύσεις για το ΣΕΔΕ: Προτάσεις για τις προτεραιότητες της Ελλάδας
Πλησιάζουμε στο τελικό και πιο κρίσιμο στάδιο των τριμερών διαπραγματεύσεων για την αναθεώρηση της Οδηγίας που διέπει το Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών (ΣΕΔΕ), όπου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο θα διαπραγματευτούν για να καταλήξουν σε έναν τελικό συμβιβασμό, με γραμμή εκκίνησης τις αντίστοιχες αρχικές τους θέσεις.
Πώς λοιπόν καθεμία από τις τρεις θέσεις επηρεάζει την Ελλάδα και ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες της χώρας στα βασικά σημεία του φακέλου;
Οι τρεις διαφορετικές θέσεις οδηγούν σε διαφορετικά αποτελέσματα για την ΕΕ γενικότερα και για την Ελλάδα πιο συγκεκριμένα όσον αφορά τις συνολικές μειώσεις στις εκπομπές των εγκαταστάσεων που εντάσσονται στο ΣΕΔΕ, τον όγκο των δικαιωμάτων που θα λάβει η Ελλάδα, τα αντίστοιχα έσοδα (δηλ. τα έσοδα των κρατών μελών, το Ταμείο Εκσυγχρονισμού και το Ταμείο Καινοτομίας) και την ταχύτητα της σταδιακής κατάργησης των δωρεάν δικαιωμάτων εκπομπών στη βιομηχανία παράλληλα με τη σταδιακή εφαρμογή του νέου μηχανισμού διασυνοριακής προσαρμογής άνθρακα ή όπως συνηθίζεται να λέγεται, CBAM (Carbon Border Adjustment Mechanism).
Για την αξιολόγηση της επίδρασης που έχουν οι τρεις θέσεις στα παραπάνω μεγέθη, ακολουθεί ανάλυση όπου αξιοποιήθηκε το μοντέλο που αναπτύχθηκε από την CLIMACT.
Επιπτώσεις στο κλίμα
Όσον αφορά τους στόχους μείωσης των εκπομπών στους τομείς που εντάσσονται στο ΣΕΔΕ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο προτείνουν μείωση κατά 61% το 2030 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2005, ενώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ) προτείνει μείωση 64%. Αυτό σημαίνει ότι ο όγκος των αερίων του θερμοκηπίου που επιτρέπεται να απελευθερωθούν στην ατμόσφαιρα σύμφωνα με τις θέσεις της Επιτροπής και του Συμβουλίου είναι υψηλότερες σε σχέση με αυτές που προκύπτουν από την πρόταση του ΕΚ. Η αθροιστική προσφορά δικαιωμάτων εκπομπών για ολόκληρη την 4η φάση του ΣΕΔΕ (2021-2030) για τη θέση καθενός από τους 3 ευρωπαϊκούς θεσμούς, όπως προκύπτει από το μοντέλο CLIMACT φαίνεται στο Διάγραμμα 1. Η θέση του ΕΚ καταλήγει σε 341 εκατομμύρια δικαιώματα εκπομπών ή 341 εκ. τόνους CO2 χαμηλότερη προσφορά κατά τη διάρκεια 2021-30 σε σύγκριση με τις εκπομπές που αντιστοιχούν στις θέσεις της Επιτροπής και του Συμβουλίου.
Διάγραμμα 1: Αθροιστική προσφορά δικαιωμάτων εκπομπών ανά θέση (2021-2030), με βάση τις προβλέψεις του CLIMACT ETS model σύμφωνα με τις θέσεις των τριών ευρωπαϊκών θεσμών για το σύνολο της ΕΕ-27.
Αποθεματικό Σταθερότητας Αγοράς
Εκτός από την αυξημένη φιλοδοξία στον στόχο μείωσης εκπομπών της θέσης του ΕΚ, ένας άλλος παράγοντας που συμβάλλει στη μειωμένη προσφορά δικαιωμάτων εκπομπών της θέσης του ΕΚ σε σύγκριση με τις θέσεις της Επιτροπής και του Συμβουλίου είναι η λειτουργία του Αποθεματικού Σταθερότητας Αγοράς (ΑΣΑ) ή Market Stability Reserve (MSR), του μηχανισμού δηλαδή που θεσπίστηκε το 2015 και στοχεύει στη μείωση της υπερπροσφοράς δικαιωμάτων στο ΣΕΔΕ[1].
Το ΕΚ υποστηρίζει την πιο φιλόδοξη αναθεώρηση της λειτουργίας του ΑΣΑ, στηρίζοντας χαμηλότερα όρια που οδηγούν σε υψηλότερους ρυθμούς απορρόφησης δικαιωμάτων και άρα μικρότερη διαθεσιμότητά τους στην αγορά, γεγονός που θα οδηγήσει σε υψηλότερες τιμές άνθρακα.
Δημόσια έσοδα
Ο όγκος των δικαιωμάτων που θα κατανεμηθούν στην Ελλάδα (Διάγραμμα 2), εάν υιοθετηθούν οι θέσεις της Επιτροπής και του Συμβουλίου (περίπου 172 εκ. δικαιώματα από το 2021 μέχρι το 2030), είναι υψηλότερος από την αντίστοιχη ποσότητα που προκύπτει από την θέση του ΕΚ (145 εκ. δικαιώματα). Ωστόσο, τα έσοδα της Ελλάδας μπορεί να είναι υψηλότερα εάν επικρατήσει η θέση του ΕΚ, καθώς η τιμή του άνθρακα μπορεί να αυξηθεί σε υψηλότερα επίπεδα λόγω της υψηλότερης κλιματικής φιλοδοξίας και του αυστηρότερου ΑΣΑ που ενσωματώνονται στη θέση του ΕΚ.
Ταμείο Εκσυγχρονισμού
Σχετικά με την επέκταση του Ταμείου Εκσυγχρονισμού (Modernisation Fund), για το οποίο η Ελλάδα είναι από τους δικαιούχους, υπάρχουν πολύ μικρές διαφορές ανάμεσα στις τρεις θέσεις ως προς τον όγκο των δικαιωμάτων που θα λάβει η Ελλάδα. Συγκεκριμένα, μεταξύ 2024[2] και 2030, η Ελλάδα θα λάβει 19.9 εκ. δικαιώματα σύμφωνα με την αρχική πρόταση της Επιτροπής και 19.7 και 19.5 εκ., σύμφωνα με τις θέσεις του ΕΚ και του Συμβουλίου, αντίστοιχα. Το ελαφρώς μικρότερο μερίδιο της Ελλάδας που προκύπτει από τη θέση του Συμβουλίου αποδίδεται κυρίως στη συμπερίληψη της Σλοβενίας ως το 13ο επιλέξιμο κράτος μέλος μειώνοντας κατά λίγο τα μερίδια των υπόλοιπων επιλέξιμων κρατών μελών. Η οριακή διαφορά στο μερίδιο της Ελλάδας μεταξύ της θέσης του ΕΚ και της Επιτροπής αποδίδεται στη συνολικά μικρότερη προσφορά δικαιωμάτων που πρόκειται να δημοπρατηθούν βάσει της πρότασης του ΕΚ. Χρησιμοποιώντας μια συντηρητική εκτίμηση για 80 ευρώ/ τόνο για τη μέση τιμή του άνθρακα κατά τη περίοδο 2024 – 2030 και προσθέτοντας επίσης τα 25 εκ. δικαιώματα που πρόκειται να λάβει η Ελλάδα για την απανθρακοποίηση των νησιών σύμφωνα με την ισχύουσα οδηγία, το ΣΕΔΕ θα παρέχει περίπου 3.6 δις ευρώ για τον εκσυγχρονισμό του ενεργειακού τομέα της χώρας. Το Διάγραμμα 2 δείχνει το άθροισμα των δικαιωμάτων εκπομπών που αντιστοιχούν στην Ελλάδα από τις δημοπρατήσεις, το Ταμείο Εκσυγχρονισμού και τα 25 εκ. δικαιώματα για την απανθρακοποίηση των νησιών.
Διάγραμμα 2: Η ποσότητα δικαιωμάτων εκπομπών που θα λάβει η Ελλάδα από το 2021 μέχρι το 2030 με βάση τις προβλέψεις του CLIMACT ETS model σύμφωνα με τις θέσεις των τριών ευρωπαϊκών θεσμών, αθροιστικά για τα δικαιώματα που κατανέμονται στη χώρα, το νέο Ταμείο Εκσυγχρονισμού καθώς και τα δικαιώματα που προσφέρονται στην Ελλάδα ειδικά για την απανθρακοποίηση των νησιών με βάση την ισχύουσα Οδηγία.
Παρά τις ομοιότητες μεταξύ των τριών θέσεων σχετικά με το μερίδιο της Ελλάδας στο Ταμείο Εκσυγχρονισμού, υπάρχει θεμελιώδης διαφορά στο είδος των επενδύσεων που είναι επιλέξιμες για χρηματοδότηση. Συγκεκριμένα, η Επιτροπή και το ΕΚ αποκλείουν τελείως τις επενδύσεις σε υποδομές ορυκτών καυσίμων. Αντίθετα, η θέση του Συμβουλίου επιτρέπει επενδύσεις στο ορυκτό αέριο, υπονομεύοντας έτσι άμεσα τον γενικό κλιματικό στόχο της ΕΕ καθώς και πιο συγκεκριμένα το σχέδιο REPower EU για την αντιμετώπιση της κρίσης των τιμών ενέργειας, σύμφωνα με το οποίο η κατανάλωση ορυκτού αερίου στην ΕΕ θα πρέπει να μειωθεί κατά 64% έως το 2030 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2020, υπερδιπλάσιος δηλαδή στόχος σε σχέση με τον προηγούμενο για μείωση κατά 30% που περιλαμβανόταν στο αρχικό πακέτο fit for 55.
Ο συνολικός αριθμός των δικαιωμάτων που θα κατανεμηθούν στην Ελλάδα την περίοδο 2021-2030, συμπεριλαμβανομένων εκείνων από το Ταμείο Εκσυγχρονισμού και των 25 εκ. δικαιωμάτων που προορίζονται για την απανθρακοποίηση των νησιών, είναι 216.4 εκ. σύμφωνα με την αρχική πρόταση της Επιτροπής, 216 εκ. με βάση τη θέση του Συμβουλίου και 189.6 εκ. σύμφωνα με την ψηφοφορία στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Μπορεί να υπολογιστεί σχετικά εύκολα ότι εάν η μέση τιμή άνθρακα που θα προκύψει από την πιο φιλόδοξη θέση του ΕΚ είναι πάνω από 14.1% σε σύγκριση με τη μέση τιμή που προκύπτει από τις πιο συντηρητικές θέσεις της Επιτροπής και του Συμβουλίου για τον συνολικό στόχο και το Αποθεματικό Σταθερότητας της Αγοράς, τότε η Ελλάδα θα καταλήξει με περισσότερα έσοδα από το ΣΕΔΕ[3]. Αυτή η ποσοστιαία διαφορά στην τιμή άνθρακα για την οποία τα έσοδα από την θέση του ΕΚ θα είναι υψηλότερα σε σχέση με τις θέσεις της Επιτροπής και του Συμβουλίου, γίνεται ακόμα μικρότερη από 14.1%, εάν αναλογιστούμε και τα έσοδα από το Ταμείο Καινοτομίας που θα καταλήξουν στην ελληνική βιομηχανία, υποθέτοντας φυσικά τον ίδιο αριθμό δικαιωμάτων που χρηματοδοτούν την απανθρακοποίηση της ελληνικής βιομηχανίας μεταξύ των τριών θέσεων (βλ. επόμενη ενότητα).
Ταμείο Καινοτομίας και Ταμείο Ωκεανών (Ocean Fund)
Το Ταμείο Καινοτομίας που χρησιμοποιείται για την απεξάρτηση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας από τον άνθρακα δεν μοιράζεται στα κράτη μέλη με ένα σταθερό μερίδιο, αλλά διοχετεύεται στη βιομηχανία ανά περίπτωση, μετά από διαδικασία αξιολόγησης που διεξάγεται από μια κεντρική διαχειριστική αρχή, για τις αιτήσεις που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη. Το συνολικό μέγεθος του Ταμείου Καινοτομίας διαφέρει σημαντικά μεταξύ των τριών θέσεων. Πιο συγκεκριμένα, το Συμβούλιο προτείνει να διοχετεύσει μόνο 669 εκ. δικαιώματα ώστε να στηρίξει τη μείωση του ανθρακικού αποτυπώματος της βιομηχανίας, ενώ οι προτάσεις του ΕΚ και της Επιτροπής αντιστοιχούν σε 901 και 899 εκ. δικαιώματα αντίστοιχα για τον ίδιο σκοπό. Σε συνδυασμό με τις αυξημένες τιμές άνθρακα, στις οποίες πιθανώς να οδηγήσει η θέση του ΕΚ λόγω της υψηλότερης κλιματικής φιλοδοξίας και του αυστηρότερου ΑΣΑ, το μεγαλύτερο μέγεθος του Ταμείου Καινοτομίας ισοδυναμεί σε σημαντικά πιο αυξημένα έσοδα για την απανθρακοποίηση της βιομηχανίας[4].
Εκτός του μεγαλύτερου μεγέθους για το Ταμείο Καινοτομίας, το ΕΚ πρότεινε τη σύσταση ενός νέου ταμείου, το λεγόμενο «Ταμείο των Ωκεανών» (Οcean Fund), το οποίο έχει παρόμοια λογική με το Ταμείο Καινοτομίας, αλλά είναι αφιερωμένο στον τομέα της ναυτιλίας. Σύμφωνα με τη θέση του ΕΚ, το 75% των εσόδων από τη δημοπράτηση των δικαιωμάτων στη ναυτιλία (δηλαδή τα έσοδα από 332 εκ. δικαιώματα) θα υποστηρίξουν έργα που έχουν ως στόχο την απανθρακοποίηση του τομέα της ναυτιλίας. Δεδομένου ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο δεν συμπεριλαμβάνουν ένα τέτοιο ταμείο στις θέσεις τους, τα έργα για τη μείωση του ανθρακικού αποτυπώματος της ναυτιλίας θα χρηματοδοτηθούν μέσω του Ταμείου Καινοτομίας. Υπό αυτή την έννοια, η θέση του ΕΚ οδηγεί σε ένα πολύ μεγαλύτερο ταμείο για την στήριξη της απανθρακοποίησης όλων των τομέων της βιομηχανίας που περιλαμβάνονται στο ΣΕΔΕ (1233 εκ. δικαιώματα) σε σύγκριση με 899 εκ. και 669 εκ. από τις θέσεις της Επιτροπής και Συμβουλίου, αντίστοιχα (Διάγραμμα 3).
Διάγραμμα 3: Μεγέθη Ταμείου Καινοτομίας και Ταμείου Ωκεανών με βάση τις προβλέψεις του CLIMACT ETS model σύμφωνα με τις θέσεις των τριών ευρωπαϊκών θεσμών για το σύνολο της ΕΕ-27.
Δωρεάν δικαιώματα εκπομπών
Υπάρχουν σημαντικές διαφορές επίσης στον αριθμό δικαιωμάτων εκπομπών που διαμοιράζονται δωρεάν στους βιομηχανικούς κλάδους της Ελλάδας ανάλογα με το ποια από τις 3 θέσεις των οργάνων της ΕΕ υιοθετηθεί. Όπως φαίνεται στο Διάγραμμα 4, η θέση του Συμβουλίου θα είχε ως αποτέλεσμα τις μεγαλύτερες ποσότητες δωρεάν δικαιωμάτων εκπομπών για τη βιομηχανία (92.5 εκ. δικαιώματα για την περίοδο 2021-30), ενώ ακολουθείται από τις αντίστοιχες ποσότητες του ΕΚ (91.2 εκ) και τη θέση της Επιτροπής (88.9 εκ.). Έτσι, η θέση του Συμβουλίου υπονομεύει περισσότερο από κάθε άλλη τις προσπάθειες απεξάρτησης της βιομηχανίας από τα ορυκτά καύσιμα, η οποία είχε ελάχιστη συμβολή στις μειώσεις των εκπομπών που επιτεύχθηκαν από όλους τους τομείς που εντάσσονται στο ΣΕΔΕ κατά τη διάρκεια των τριών πρώτων φάσεών του (2005-2020). Από την άλλη μεριά, ακόμα και εάν το ΕΚ έχει προτείνει την εγγύτερη ημερομηνία πλήρους κατάργησης των δωρεάν δικαιωμάτων που δίνονται στη βιομηχανία (2032), η ταχύτητα κατάργησης μέχρι το 2030 είναι χαμηλότερη από αυτήν που προτείνεται από την Επιτροπή που καταργεί πλήρως τα δωρεάν δικαιώματα το 2035, με αποτέλεσμα περισσότερα δωρεάν δικαιώματα σε σύγκριση με την πρόταση της Επιτροπής ως το 2030. Με αυτήν την έννοια, εάν εστιάσουμε στη μείωση των δωρεάν δικαιωμάτων μέχρι το τέλος της 4ης φάσης του ΣΕΔΕ (2030), η αρχική πρόταση της Επιτροπής μπορεί να θεωρηθεί ως η πιο φιλόδοξη μεταξύ των τριών, παρά το γεγονός ότι η πλήρης κατάργηση των δωρεάν δικαιωμάτων εκπομπών θα λάβει χώρα το 2032, δηλαδή τρία χρόνια νωρίτερα εάν εφαρμοστεί η θέση του ΕΚ.
Έτσι, σε συνδυασμό με το συνολικά μεγαλύτερο μέγεθος του Ταμείου Καινοτομίας, η θέση του ΕΚ συμβάλλει πολύ πιο ουσιαστικά στη μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής βιομηχανίας, με την ταχύτερη σταδιακή κατάργηση του παρωχημένου και μη επιτυχημένου έως τώρα συστήματος παροχής δωρεάν δικαιωμάτων (2032 vs 2035) και τη στήριξη της απανθρακοποίησης των βιομηχανιών με περισσότερα κεφάλαια.
Προτάσεις
Με βάση αυτήν την ανάλυση, προτείνουμε η Ελλάδα να υποστηρίξει τις ακόλουθες θέσεις στις επικείμενες τριμερείς διαπραγματεύσεις:
Υψηλότερη κλιματική φιλοδοξία και ένα ισχυρότερο Αποθεματικό Σταθερότητας της Αγοράς : Η Ελλάδα πρέπει να υποστηρίξει υψηλότερο επίπεδο φιλοδοξίας από αυτό των αρχικών θέσεων του Συμβουλίου και της Επιτροπής, για τουλάχιστον 64% μείωση εκπομπών μέχρι το 2030 σε σύγκριση με το 2005, όπως επίσης και ένα ισχυρότερο ΑΣΑ που θα οδηγήσει σε ένα αυστηρότερο έλεγχο της υπερπροσφοράς δικαιωμάτων στην αγορά άνθρακα. Εκτός από το ότι έτσι η ΕΕ θα βρεθεί πιο κοντά στις κλιματικές δεσμεύσεις που ανέλαβε με την υπογραφή της Συμφωνίας του Παρισιού και τον ηγετικό ρόλο που φιλοδοξεί να έχει στην παγκόσμια κλιματική πολιτική, μια τέτοια θέση ευθυγραμμίζεται περισσότερο και με το σχέδιο REPowerEU που στοχεύει στην ταχύτερη μείωση της εξάρτησης από ορυκτά καύσιμα – ειδικά του ορυκτού αερίου. Επιπλέον, υψηλότερη κλιματική φιλοδοξία και ένα ισχυρότερο ΑΣΑ, μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένες τιμές άνθρακα λόγω του μειωμένου αριθμού δικαιωμάτων εκπομπών στην αγορά, το οποίο με τη σειρά του θα μεταφραστεί σε μεγαλύτερα έσοδα για την Ελλάδα από τη δημοπράτηση των δικαιωμάτων που θα λάβει κατά τη διάρκεια της 4ης φάσης του ΣΕΔΕ καθώς και από τα Ταμεία Εκσυγχρονισμού και Καινοτομίας.
Ταχύτερη σταδιακή κατάργηση των δωρεάν δικαιωμάτων εκπομπών στη βιομηχανία σε συνδυασμό με ένα μεγαλύτερο Ταμείο Καινοτομίας: Η Ελλάδα πρέπει να υποστηρίξει ένα ταχύτερο ρυθμό μείωσης των δωρεάν δικαιωμάτων εκπομπών που προσφέρονται στους τομείς της βιομηχανίας έως το 2030 και πλήρη κατάργηση το αργότερο έως το 2032. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα θα πρέπει να υποστηρίξει ένα μεγαλύτερο Ταμείο Καινοτομίας που θα ενισχύσει οικονομικά την απεξάρτηση της βιομηχανίας από τα ορυκτά καύσιμα. Αυτό θα συμβάλλει τα μέγιστα στη μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής βιομηχανίας και θα μειώσει το ανθρακικό αποτύπωμα που παρέμεινε σχεδόν στάσιμο όλα αυτά τα χρόνια. Επιπλέον, η παροχή κινήτρων για τις απαραίτητες επενδύσεις για την απανθρακοποίηση της ελληνικής βιομηχανία και την αύξηση των διαθέσιμων κεφαλαίων για αυτόν τον σκοπό, θα είναι και μια ρεαλιστική ευκαιρία για την Ελλάδα να πετύχει τους φιλόδοξους εθνικούς κλιματικούς στόχους για το 2030 όπως ορίστηκαν από τον πρώτο Εθνικό Κλιματικό Νόμο (-55% μείωση καθαρών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με τα επίπεδα του 1990).
Μηδενική χρηματοδότηση σε ορυκτά καύσιμα: Η χρηματοδότηση υποδομών ορυκτού αερίου μέσω του Ταμείου Εκσυγχρονισμού ή η διατήρηση της δυνατότητας για το ίδιο από τη χρήση των δημοσίων εσόδων από τη δημοπράτηση των δικαιωμάτων που θα κατανεμηθούν στα κράτη μέλη κατά την 4η φάση του ΣΕΔΕ, αντιβαίνει ουσιαστικά στους βασικούς στόχους του ΣΕΔΕ, τους κλιματικούς στόχους της ΕΕ και τον κεντρικό στόχο του REPowerEU που είναι η μείωση της εξάρτησης από το ορυκτό αέριο προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ενεργειακή κρίση. Για αυτόν τον λόγο, η Ελλάδα πρέπει να υποστηρίξει τον πλήρη αποκλεισμό όλων των επενδύσεων σε ορυκτά καύσιμα (συμπεριλαμβανομένου του ορυκτού αερίου) μέσω του Ταμείου Εκσυγχρονισμού, καθώς και τη χρήση του 100% των εσόδων από τα δημοπρατούμενα δικαιώματα εκπομπών σε δράσεις για το κλίμα, σύμφωνα με την πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, συμβάλλοντας έτσι σε μια ταχύτερη και φθηνότερη μετάβαση προς την κλιματική ουδετερότητα.
Υποσημειώσεις:
[1] Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την υπερπροσφορά δικαιωμάτων και για το ΑΣΑ: https://etxtra.org/publications/eu-ets-101-a-beginners-guide-to-the-eus-emissions-trading-system/
[2] Ημερομηνία κατά την οποία αναμένεται να τεθεί σε ισχύ η αναθεωρημένη οδηγία.
[3] Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι η μειωμένη κλιματική φιλοδοξία στις θέσεις της Επιτροπής και του Συμβουλίου οδηγεί σε μέση τιμή άνθρακα 80 Ευρώ/τόνο κατά την περίοδο 2021- 2030 και ότι η αντίστοιχη μέση τιμή άνθρακα που προκύπτει από την πιο φιλόδοξη θέση του ΕΚ είναι περισσότερο από 14.1% υψηλότερη (δηλαδή πάνω από 91.3 Ευρώ /τόνο), τότε τα έσοδα που θα συγκεντρώσει η Ελλάδα την ίδια περίοδο θα είναι μεγαλύτερα (17.31 δις ευρώ για μέση τιμή άνθρακα 91.3 ευρώ/ τόνο για την περίοδο 2021-2030).
[4] Οι παραπάνω ποσότητες του Ταμείου Καινοτομίας θα μειωθούν εάν επικρατήσει η θέση που πήρε το Συμβούλιο στις 4 Οκτωβρίου 2022 για τις πηγές των επιπρόσθετων 20 δις Ευρώ που απαιτούνται για τη χρηματοδότηση του REPower EU. Σύμφωνα με αυτήν την απόφαση τα δικαιώματα του Ταμείου Καινοτομίας θα μειωθούν κατά έναν αριθμό που αντιστοιχεί σε έσοδα 15 δις Ευρώ (περίπου 190 εκατομμύρια δικαιώματα σε τρέχουσες τιμές άνθρακα).
Η ανάλυση είναι διαθέσιμη εδώ σε μορφή pdf.
Το έργο LIFE ETX έχει ως στόχο τη διαμόρφωση ενός ΣΕΔΕ που θα ωφελεί τόσο το κλίμα όσο και τους πολίτες. Υλοποιείται από 10 εταίρους, μεταξύ των οποίων και το Green Tank, με συντονιστή το Carbon Market Watch και χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα LIFE της Ευρωπαϊκής Ένωσης βάσει συμφωνίας επιχορήγησης αρ. LIFE20 GIC/BE/001662 και συγχρηματοδότηση από το European Climate Foundation.
