Χαλκιδική 10 Ιουλίου 2019 – Η κλιματική κρίση είναι εδώ

Την Τετάρτη 10 Ιουλίου καιρικά φαινόμενα μεγάλης έντασης έπληξαν τη Χαλκιδική, με τραγικό απολογισμό 7 νεκρούς, δεκάδες τραυματίες και πολλές υλικές ζημίες. Ακραία καιρικά φαινόμενα έπληξαν και άλλες περιοχές της χώρας όπου σημειώθηκαν ζημιές κυρίως σε καλλιέργειες.

Με αφορμή τα τραγικά γεγονότα τo Green Tank σχολίασε πώς καιρικά φαινόμενα όπως αυτό που έπληξε την Χαλκιδική θα είναι όλο και πιο έντονα και πιο συχνά λόγω της κλιματικής κρίσης, σε μέσα μαζικής ενημέρωσης. Επίσης τόνισε την ανάγκη λήψης άμεσων μέτρων για τον μετριασμό της κλιματικής κρίσης, αλλά και για την προσαρμογή στη νέα κλιματική πραγματικότητα.

Συγκεκριμένα:

1) Η Ιόλη Χριστοπούλου συμμετείχε σε συζήτηση για τη σύνδεση των ακραίων καιρικών φαινομένων με την κλιματική κρίση στην εκπομπή “Πρωινή Βάρδια” της ΕΡΤ που προβλήθηκε την Παρασκευή 12 Ιουλίου 2019.

Δείτε το σχετικό απόσπασμα εδώ:

2) Ο Νίκος Μάντζαρης σχολίασε την κλιματική κρίση στην εκπομπή “Απευθείας” της ΕΡΤ που προβλήθηκε την Παρασκευή 12 Ιουλίου 2019.

Δείτε το σχετικό απόσπασμα εδώ:

3) Δημοσιεύτηκε άρθρο γνώμης της Ιόλης Χριστοπούλου σχετικά με την κλιματική κρίση που απαιτεί άμεσες αποφάσεις και νέες προσεγγίσεις. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 12 Ιουλίου 2019 στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ. Ακολουθεί το πλήρες άρθρο:

Πώς θα αποφύγουμε τα χειρότερα

Ακραία και έντονα καιρικά φαινόμενα, όπως αυτό με τραγική κατάληξη στη Χαλκιδική, γίνονται όλο και πιο συχνά. Η κλιματική κρίση είναι εδώ και απαιτεί άμεσες αποφάσεις και νέες προσεγγίσεις.

Οι κλιματικοί επιστήμονες προειδοποιούν ότι η κατάσταση ολοένα και χειροτερεύει. Όμως υπάρχουν ακόμα περιθώρια αντίδρασης. Αν λάβουμε άμεσα όλα τα απαραίτητα μέτρα τότε η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας μπορεί να συγκρατηθεί στον 1.5 βαθμό σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα αποφεύγοντας έτσι πολύ πιο σφοδρές συνέπειες.

Για να συμβεί αυτό, είναι απολύτως απαραίτητο να προχωρήσουμε στην απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Ειδικά για την Ελλάδα, απαιτείται συγκεκριμένη ημερομηνία απεξάρτησης από τον λιγνίτη πριν το 2030, καθώς αυτός αποτελεί το πιο ρυπογόνο καύσιμο στον πλανήτη, αλλά και από τα υπόλοιπα ορυκτά καύσιμα έτσι ώστε να φτάσουμε σε μια κλιματικά ουδέτερη Ευρώπη ως το 2050.

Βασικός όμως σύμμαχος στον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής είναι η ίδια η φύση. Τα δάση, οι υγρότοποι και οι ωκεανοί αποτελούν σημαντικά φυσικά συστήματα δέσμευσης άνθρακα. Είναι λοιπόν αναγκαίο να σταματήσει άμεσα η αποψίλωση των δασών που αποτελεί τη 2η μεγαλύτερη πηγή ανθρωπογενών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα παγκοσμίως. Το ίδιο ισχύει και για τη συρρίκνωση της έκτασης των υγροτόπων που έχει μειωθεί κατά 70% όπως και να δοθεί προτεραιότητα στην προστασία των ωκεανών.

Βέβαια, όπως πλέον όλοι αρχίζουν και συνειδητοποιούν, η κλιματική αλλαγή είναι ήδη εδώ.  Πρέπει επομένως να προσαρμοστούμε στη νέα πραγματικότητα ενός θερμότερου πλανήτη όπου τα ακραία καιρικά φαινόμενα γίνονται πιο συχνά και πιο έντονα.

Η φύση μπορεί και πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο σε αυτό. Όσο πιο υγιή είναι τα οικοσυστήματα, τόσο μεγαλύτερη η ανθεκτικότητα τους στις περιβαλλοντικές μεταβολές και μεγαλύτερη η δυνατότητα τους να μας προστατεύουν. Όταν υπάρχει αρκετός φυσικός χώρος στις όχθες ενός ποταμού ή ενός ρέματος, τότε υπάρχει η δυνατότητα να εκτονωθεί μία μεγάλη πλημμύρα. Όταν όλα είναι μπαζωμένα και χτισμένα τότε αυτή η παροχή χάνεται, συχνά με τραγικές συνέπειες.

Συνεπώς, είναι απαραίτητη η αναθεώρηση του σχεδιασμού προσαρμογής και στην Ελλάδα ώστε να προωθούνται λύσεις που αξιοποιούν τις λειτουργίες της φύσης αντί να περιορίζονται σε ακριβές και αναποτελεσματικές τεχνητές λύσεις, όπως κανάλια, αναχώματα, φρεάτια κοκ. Η ενίσχυση φυσικών λύσεων επιτελεί την ίδια λειτουργία με χαμηλότερο κόστος ενώ η επαναφορά της φύσης σε καλή κατάσταση προσφέρει και πλήθος, υποτιμημένων ως σήμερα, οικοσυστημικών υπηρεσιών.

Προϋπόθεση για να αποφύγουμε τα χειρότερα είναι να αλλάξει η προσέγγιση της Πολιτείας απέναντι στη φύση.  Οι παραπάνω προσεγγίσεις πρέπει να συμπεριληφθούν, και μάλιστα οριζόντια, στην κυβερνητική πολιτική, να ενσωματωθούν στον εθνικό και τους περιφερειακούς σχεδιασμούς για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και να αποτελέσουν μέρος του σχεδιασμού για την αξιοποίηση των πόρων που θα φέρει το νέο ΕΣΠΑ (2021-2027).